سلام از آنجا كه به صورت ايستاده عكس گرفته بوديد بيشتر شبيه معما بود. ولي بالاخره فهميدم چيه. اسمش را از پدرم پرسيدم گفت واش انجنه كارد. ولي معني اش را خودم مي دانم چون تا حدودي به زبان طالقاني آشنا هستم. واش يعني علف- انجن (Enjan) از ريشه بنجتن (Benjaten) به معني خرد كردن و كارد هم كه همان كارد است. كه براي خرد كردن علف براي خوراك گاو و گوسفند(مال)است. پدر كلمه اره داس را هم گفت كه طبق گفته مادر بزرگم از اين وسيله قديمي تر است و پيش از اين وسيله از آن استفاده مي شده. و اگر از آن عكسي داريد بگذاريد ممنون مي شوم.
فکر کنم در دنبلید نام دیگری داشته باشد ولی متاسفانه اسمش را بیاد نمی‌اورم ولی طبعا همان وسیله علف خوردکنی است که بچه گی‌ها عاشق کارکردن باهاش بودیم بخصوص صدای قرچی که هنگام خرد کردن میداد و عطر گیاه... تا اینکه یک بار نزدیک بود دو تا از انگشتهام لای تیغه بره و بعد از اون دیگه نزدیک شدن بهش برای بچه‌ها ممنوع شد.
وقتي بچه بوديم خيلي ميل داشتيم كه ما هم در خرد كردن علفها كمك كنيم ولي زورمان به دسته علف نمي رسيد و كارد از آن طرف ديگر بلند مي شد، عمه هايم دسته هاي نازكتري از علف مي گرفتند تا ما خورد كنيم چه حوصله اي براي ما به خرج مي دادند. وقتي هم كه دسته علفها كوچكتر مي شد آن صداي قرچي كه آقاي صميمي گفت را نمي داد و ما خيلي حال نمي كرديم.
خانم مشایخ عکس اره داس را ندارم اما به تفاوت آن با واش انجن کارد اشاره میکنم. اره داس یک تیغه فلزی است که روی آن همانند اره است و کمی هم قوس دارد. آن را برروی یک چوب عمودی که کاملا محکم بسته شده طوری نسب میکنند که دندانه ها رو به بالا قرار میگیرد.برای استفاده از اره داس یک نفر کافی است. اما برای کارد باید دو نفر حضور داشته باشند.
شاید از زاویه مورب عکس میگرفتم بهترمشخص بود . اما مطمئنم همه این را دیده اید.
در روستاي ما كشرود به آن واش انجنه كارد مي گويند.vash anjane kard
پاسخحذفواش كه يعني علف و در مجموع يعني كاردي كه با آن براي گاو و گوشفند علف خورد مي كنند.
فکر می کنم این وسیله برای خردکردن علف است. علف ها را باید ابتدا خرد کرد و بعد توی آخور گاوها و گوسفندها ریخت.
پاسخحذفروستاي ما بزج(بزه)
پاسخحذفواش انجن
VASH ENJAN
خيلي تيز و خطرناك هستش و انگشت دست يكي دو نفر رو هم تو ده ما بريده
سلام
پاسخحذفاز آنجا كه به صورت ايستاده عكس گرفته بوديد بيشتر شبيه معما بود. ولي بالاخره فهميدم چيه. اسمش را از پدرم پرسيدم گفت واش انجنه كارد. ولي معني اش را خودم مي دانم چون تا حدودي به زبان طالقاني آشنا هستم. واش يعني علف- انجن (Enjan) از ريشه بنجتن (Benjaten) به معني خرد كردن و كارد هم كه همان كارد است. كه براي خرد كردن علف براي خوراك گاو و گوسفند(مال)است. پدر كلمه اره داس را هم گفت كه طبق گفته مادر بزرگم از اين وسيله قديمي تر است و پيش از اين وسيله از آن استفاده مي شده. و اگر از آن عكسي داريد بگذاريد ممنون مي شوم.
فکر کنم در دنبلید نام دیگری داشته باشد ولی متاسفانه اسمش را بیاد نمی‌اورم ولی طبعا همان وسیله علف خوردکنی است که بچه گی‌ها عاشق کارکردن باهاش بودیم بخصوص صدای قرچی که هنگام خرد کردن میداد و عطر گیاه... تا اینکه یک بار نزدیک بود دو تا از انگشتهام لای تیغه بره و بعد از اون دیگه نزدیک شدن بهش برای بچه‌ها ممنوع شد.
پاسخحذفوقتي بچه بوديم خيلي ميل داشتيم كه ما هم در خرد كردن علفها كمك كنيم ولي زورمان به دسته علف نمي رسيد و كارد از آن طرف ديگر بلند مي شد، عمه هايم دسته هاي نازكتري از علف مي گرفتند تا ما خورد كنيم چه حوصله اي براي ما به خرج مي دادند. وقتي هم كه دسته علفها كوچكتر مي شد آن صداي قرچي كه آقاي صميمي گفت را نمي داد و ما خيلي حال نمي كرديم.
پاسخحذفخانم مشایخ عکس اره داس را ندارم اما به تفاوت آن با واش انجن کارد اشاره میکنم. اره داس یک تیغه فلزی است که روی آن همانند اره است و کمی هم قوس دارد. آن را برروی یک چوب عمودی که کاملا محکم بسته شده طوری نسب میکنند که دندانه ها رو به بالا قرار میگیرد.برای استفاده از اره داس یک نفر کافی است. اما برای کارد باید دو نفر حضور داشته باشند.
پاسخحذف