خانم مشایخ این را من در خانه مادربزرگم دیده‌ام و اتفاقا فکر کردم که کرسی است :) ولی بعد فهمیدم که رویش "گرده کلاس" Gorde Kolas را آماده می‌کنند تا در تنور بگذارند.
من هم خواستم بگم میز ناهار خوری است. اما یادم اومد قدیماتو خونه پدر بزرگ مرحومم،در تنورستان در پروسه تهیه نان دیدمش . روش کمی آرد میپاشیدند و خمیر رو روی این میذاشتن و با وردنه پهنش میکردند تا به قطر لازم برسد. یادش بخیر به ما هم یه تکه خمیر میدادن و آنقدر تو دست میچرخاندیم که پر از میکروب میشد .دیگه خبری نیست. های آدم میسوزه......
آقاي قاسمي تجربيات و خاطرات كودكي شما خيلي شبيه ما است. اسمش خوان (khuan)هست و دقيقاً زيردستي براي وردنه كردن نان است. اندازه اش هم فكر مي كنم50*35 باشد يا همين حدود با پايه هاي كوتاه حدود 15 سانت
خانم مشایخ این را من در خانه مادربزرگم دیده‌ام و اتفاقا فکر کردم که کرسی است :)
پاسخحذفولی بعد فهمیدم که رویش "گرده کلاس" Gorde Kolas را آماده می‌کنند تا در تنور بگذارند.
من هم خواستم بگم میز ناهار خوری است. اما یادم اومد قدیماتو خونه پدر بزرگ مرحومم،در تنورستان در پروسه تهیه نان دیدمش . روش کمی آرد میپاشیدند و خمیر رو روی این میذاشتن و با وردنه پهنش میکردند تا به قطر لازم برسد. یادش بخیر به ما هم یه تکه خمیر میدادن و آنقدر تو دست میچرخاندیم که پر از میکروب میشد .دیگه خبری نیست. های آدم میسوزه......
پاسخحذفآقاي قاسمي تجربيات و خاطرات كودكي شما خيلي شبيه ما است.
پاسخحذفاسمش خوان (khuan)هست و دقيقاً زيردستي براي وردنه كردن نان است. اندازه اش هم فكر مي كنم50*35 باشد يا همين حدود با پايه هاي كوتاه حدود 15 سانت
رويا راست ميگويي من هم وقتي خاطرات آقاي قاسمي را مي خوانم ياد كودكي خودم مي افتم.
پاسخحذف